شکوفایی پیوند علوم دیجیتال و دندانسازی با نمودی روشن در عرصه کدکم‌های دندانپزشکی
شکوفایی پیوند علوم دیجیتال و دندانسازی
قرن بیست ویک، قرن شکوفایی و پیوند علوم دیجیتال و دندانسازی می باشد، به کارگیری تجهیزات پیشرفته CAD_CAM و پرینترهای سه بعدی، مجموعه ای از تکنولوژی جدید را در خدمت دندانسازی قرار داده که هر تکنسین متعهد و علاقمند را وادار به تحقیق و استفاده از آن می‌نماید. با عنایت به قابلیت‌ها ی فراوانی که سیستم CAD_CAM در اختیار دندانسازی قرار داده و با توجه به سابقه طولانی کار با روشهای سنتی نیازمند بررسی و مقایسه کیفی ساخت فریمهای فلزی Non Precious با سه روش مختلف بیش از پیش احساس می‌شود.
تکنولوژی سنتی و CAD_CAM
در این مقاله برای اثبات افزایش دقت دندانسازی نوین در یک تحقیق میدانی اقدام به مقایسه فریم های ساخته شده با تکنیک ها و متریال های مختلف و روشهای ریخته گری متفاوت شده است.
روش کار:
در این روش محققان ابتدا قالب گیری انجام داده و اقدام به تهیه کست گچی نموده و برای دقت و مشخص کردن لبه مارژین، کار را دیچ و مبادرت به تهیه کوپینگ به سه روش متفاوت نموده اند. فریم های فلزی طرح به دو دسته تقسیم می شود که دسته ی نخست با روش های کستینگ و دسته دوم با تراش دستگاه آماده می‌شوند. برای تهیه فریم به دو روش سنتی کار توسط تکنسین به صورت دستی ولی در مورد بلانک WAX و PMMA به وسیله دستگاه CAD_CAM انجام می‌شود.
در روش سنتی امکان خطای تکنسین وجود شبیه یکدیگر دارد و بعید است ۱۰ نمونه دقیقا وکس آپ شود و خواه ناخواه تفاوت ها و اشکالاتی در تهیه مدل مومی به وجود می‌آید.
تراش توسط دستگاه کدکم
تراش توسط دستگاه تمامی نمونه ها شبیه یکدیگر و خطای انسانی حذف می‌شود و همچنین میزان سمان گپ و مارژین گپ تعیین شده و میزان ضخامت هر قسمت قابل اندازه گیری میباشد و نکته قابل ملاحظه در استفاده از CAD_CAM این است که به صورت فول کانتور طراحی و سپس به یک نسبت Reduce می‌شود. در رابطه با تراش بلانک WAX و PMMA موضوع حائز اهمیت این است که بلانک WAX به صورت Dry و بلانک PMMA به صورت WET تراشیده می‌شوند.
نمونه های Castable
نمونه از هر مدل Castable قرار داده شد و ۱۰ سیلندر آماده شد که ۵ سیلندر به روش ذوب با سرشلاومه و سانتریفیوژ و ۵ سیلندر با کستینگ ماشین القایی صورت گرفت . آلیاژ مورد استفاده در این طرح، آلیاژ با بیس کبالت میباشد. بعد از تهیه فریم فلزی اسپیروها قطع شده و بدون اصلاح سطوح داخلی فریم، روی کست گذاشته و عکس گرفته شد، بعد از اصلاح سطوح داخلی فریم ، قسمت دیگر طرح تهیه فریم از بلانک سینتر نشده کروم کبالت است و مقایسه آن با فریمهای فلزی ساخته شده با آلیاژ کروم کبالت میباشد. بلانک سینتر نشده کروم کبالت از ۶۶درصد کبالت و ۲۸ درصد کروم تشکیل شده است و عاری از فلزات سمی مانند نیکل، بریلیوم، گالیم وکادمیوم می باشد و طبق تحقیقات انجام شده سازگاری بیولوژیکی این ماده تایید شده است.
کاهش نیاز به اصلاح فریم
حد نهایی کشش آن ۸۳۰ مگاپاسگال است. سینتر نشده به صورت Dry تراشیده شده و قابلیت طراحی به صورت فریم ساده و فول آناتومی را دارا می باشد و برای تک کران، بریج، کران تلسکوپیک و کانتیلیور بریج تا پرمولر دوم کاربرد دارد. ساختار تشکیل دهنده بلانک یکسان و همگن میباشد و فریم تراشیده شده سطحی صاف داشته و نیاز به اصلاح فریم، به حداقل میرسد.
از طراحی کامپیوتری که برای ساخت فریم های WAX و PMMA آماده شده بود فریم های کروم کبالت سینتر نشده تراشیده شدند. این فریمها بعد از تراش و قطع اتصالات در کوره آرگوترم قرار میگیرند. بعد از پخت بدون نیازبه اصلاح سطوح داخلی فریم ها، روی کست قرار داده شد.
نتیجه گیری:
روش وکسآپ سنتی به علت خطای دست تکنسین نسبت به تراش فریم WAX و PMMA از دقت کمتری برخوردار است. همچنین به علت ناخالصیهای موجود در هنگام وکسآپ امکان تخلخل در فریم فلزی وجود دارد. برای تهیه مدل Castable میتوان از بلانک WAX و PMMA و طراحی کامپیوتری بهره برد. اما برای تهیه فریم فلزی آنها باید از کستینگ استفاده کرد.
مزایا و نواقص
در روش کار با تورچ، نواقص و خطاهایی در هنگام کستینگ وجود دارد که از جمله مشاهده سوخته آلیاژ روی فریم و ذوب ناقص آلیاژ را میتوان اشاره کرد ولی در روش کستینگ ماشین القایی، به علت حذف خطای سانتریفیوژ و تورچ، دارای مزیت است.
است و PMMA نسبت به فریم بلانک WAX نیز دقت بالاتری دارد. از نظر میزان Fitness لبه ی مارژین فریم ها، فریم PMMA نسبت به WAX دقیقتر بوده است. اما حتی فریم PMMA کست شده با روش کستینگ ماشین القایی نسبت به فریم تراشیده شده از بلانک کروم کبالت سینتر نشده به دلیل کاهش مراحل کار و حذف خطای انسانی هنگام ساخت کوپینگ و کستینگ آن دارای برتری میباشد.
راه حل کدکم چیست؟
علیرغم تلاش همکاران شریف و صدیقی که سعی در پایین آوردن خطاهای انسانی در ساخت فریم های فلزی دارند، بازهم متاسفانه به ضعف هایی بر میخوردیم که همچنان وجود داشته و شاید غیرقابل بر طرف نمودن باشد. حال چه باید کرد؟
آیا باید به روشهای سنتی و تکنیک های گذشته و همچنین خطرات و صدمات بسنده کنیم یا با نگاهی به آینده جهت حفظ سلامت خود و بیماران با اطمینان راه پیشرفت را پیش رو گیریم و به سمت استفاده از مواد کم ضرر و تجهیزات مدرن و دقیق با کیفیت بالا برویم؟
منبع: اقتباس از مقاله ای منتشر شده در ماهنامه دندانسازی
دیدگاهتان را بنویسید