سیر تکاملی دندانپزشکی دیجیتال و دنیای کدکم در دندانپزشکی

 دندانپزشکی دیجیتال از گذشته تا کنون

از هنگامه ای که در سایه اهرام ثلاثه مصر باستان یا تمدن بین النهرین و یونان یعنی حدود ۳هزار سال پیش از میلاد مسیح، نخستین اقدامات ابتدایی پزشکی بر روی دندان توسط افراد مختلف از جمله “هسی ری مصری” که بسیاری وی را به واسطه روش ابداعی اش که با سیم های زرین دندان ها را به یکدیگر پیوند می داد، پرچمدار دندانپزشکی در جهان می دانند.

شروع دندانپزشکی در ایران

یا در زمانی که در ایران باستان از دانشگاه جندی شاپور “بوزید حنین ایرانی” در نوشته ای تحت عنوان “حفظ الاسنال و اسصتلاها” به طور اختصاصی به دندانپزشکی یا شاخه ای از آن که امروزه پریودنتولوژی نامیده می شود پرداخت، تا نخستین کتاب هایی که توسط “آرتزنی باچلین” درقامت دندانپزشکی انتشار یافت و بعدها “چارلز آلن” در سال ۱۶۸۵ به نام “امپراتور برای دندان” به نگارش درآورد و نتیجه همه این اقدامات در طول تاریخ، منجر به مقدمه ای برای جهش در این علم توسط “پیرفوشارد” فرانسوی پدر دندانپزشکی مدرن شد تا قدم به قدم درخت دندانپزشکی به جایگاه امروزین خویش برسد و پذیرای علوم مهندسی-ارتباطی- پزشکی یعنی کامپیوتر دیجیتال، بایونری و لیزری باشد. به واقع با این برش ساده می توان به این نکته رسید که آینده و فراسو به تغییر روش ها خوش بین است و امیدوار به این مقوله که می توان فردا را با فعالیت های نوین حرفه ای آغاز نمود. با این تفاوت که تمامی این دگرگونی ها و تغییرات از یک اندیشه ساده اما متفاوت در نگرش به موضوع، منشا گرفته است. تغییر و تحول در دنیای پیچیده را آموخت؛ باید به جوانه های ذهن امکان رشد داد تا در محیط مناسب، اندیشه های خلاقانه شکوفه دهد و به بار نشیند.

اندیشه خلاق عاملی می شود تا تغییر در هر حرفه و عملی رخ دهد. حاصل این دو موضوع به تلاقی دو رودخانه خروشان فرهنگ و تکنولوژی انجامید و تایید این نکته که دسترسی به تکنولوژی با هدف کاهش مشکلات و دردها و بهره وری موثرتر، بهترین گزینه ممکن است.

آیا زمان شکفتن لبخند رضایت رسیده است؟

با ورود تکنولوژی دیجیتال به عرصه دندانپزشکی که به واقع همگرایی و نزدیک شدن علوم مختلف در هزاره سوم بود، این نکته ظریف را به اثبات رسید که “ذات آدمی میل به کمال گرایی دارد” یعنی به پیشرفت و تعالی و قدرت ارتباط دیجیتالی که به این مقوله اضافه شد، می اندیشد.

فشار ناشی از دیدن رنج بیماران توسط دندانپزشکان موجب شد تا در راستای کاهش این دردها و استرس ها، بر اساس سوگندی که خورده بودند اقدامی را به عمل آورند؛ نتیجه چنین شد که همین فشار روحی، توسعه فکری را در بخش دندانپزشکی موجب شد.

گام نخست شکوفا نمودن لبخند، ورود به عرصه دیجیتال، ارتقا هوش تجاری، تغییر نگرش به سیستم ها و دیدگاه نرم افزاری بود.

در روش سنتی دندانپزشک تکنولوژی را در اختیار دارد؛ تراش دندان با توربین، بستن نوار ماتریکس و ترمیم با آمالگام یا روکش را به انجام می رساند. اما در متد نوین چنانچه کاربری سیستم، از جمله لیزر را نیاموخته باشد، نمی تواند پا به عرصه های مدرن در دندانپزشکی بگذارد!

یک پرسش مهم که اذهان را به خود مشغول می کند این است؛ آیا تراش دندان و بافت های نرم در روش دیجیتالی – لیزری راحت تر و کم دردتر است؟

نکته اصلی در این است که گردهم آوردن ارائه خدمات متمرکز و دیجیتال در دنیای دندانپزشکی امری ضروری است. به واقع در این روش است که تمامی خدمات دندانپزشکی را می توان با استفاده از نرم افزارهای دیجیتالی تحت کنترل گرفت. کاربرد لیزر و دیگر تکنولوژی های کدکم در دندانپزشکی از همین مدل الگو برداری شده است.

دیدگاهتان را بنویسید